Heksenketel of Cauldron.
De Cauldron staat stabiel op drie poten.
Een ketel is over het algemeen een grote metalen pot of ketel om te koken en/of te koken boven een open vuur, met een grote mond en vaak met een boogvormige hanger.
Traditioneel werd het gemaakt van gietijzer en rust het op drie poten. Hoewel de ketel als kookpot in onze tijd niet meer algemeen gebruikt wordt, wordt het nog wel gebruikt voor spirituele rituelen bijvoorbeeld in de Wicca. Het kan in een heilige of rituele cirkel worden geplaatst en worden gebruikt om items te verbranden tijdens een ritueel, om de ingrediënten vast te houden die nodig zijn voor een spreuk of bezwering.
In sommige tradities van Wicca die aspecten van de Keltische mythologie bevatten, wordt de ketel geassocieerd met de godin Cerridwen. De Keltische legende vertelt ook over een ketel die werd gebruikt door strijdende legers, waarin dode krijgers konden worden geplaatst en weer tot leven konden worden gewekt, hoewel ze de kracht van spraak misten (en mogelijk geen ziel hadden, zoals golem). Deze krijgers konden terug de strijd in totdat ze weer werden gedood.
Heksenketel met Triquetra symbool
Het Keltisch symbool is een eenvoudig, primitief ontwerp. In het Latijns noemt men het Triquetra, wat driehoek betekent. Dit symbool werd 5000 jaar geleden al gebruikt bij Indiaanse religieuze beelden. Het wordt nu gezien als een Keltisch symbool uit de 8e eeuw, met verbonden cirkels. Dit staat symbool voor de drie-eenheid van leven, dood en wedergeboorte en van body, mind en soul. Een ander woord hiervoor is de drievoudige godin.
Het pentagram is één van de oudste symbolen die we kennen, het werd meer dan 4000 jaar voor Christus al gebruikt. Het pentagram is een vijfpuntige ster zonder cirkel eromheen, het pentakel is het pentagram met een cirkel eromheen. De naam stamt van het Griekse πεντάγραμμον / pentagrammon dat letterlijk ‘vijf lijnen’ betekent. De lengte van de lijnen in het pentagram komen overeen met de gulden snede, een patroon dat je terugvindt in natuurverschijnselen. Sommige schelpen en bloemen bestaan uit deze verhouding, maar ook in het menselijk lichaam vind je de gulden snede terug. Ook vroeger werd deze overeenkomst al gezien, daarom is het pentagram een symbool van natuurlijke harmonie, vrede en evenwicht.
Da Vinci was degene die de ster verbond met de gulden snede, maar ook met de vijf zintuigen en het menselijk lichaam: in de punten van het pentagram herkende hij ook precies een hoofd, romp, armen en benen. Hij zag dat als een teken dat je aardse lichaam verbonden is met de grote ziel of geest erboven. Dit symboliseert de samenhang tussen mens en kosmos: je lijf is een kleine kopie van het universum.
Alhoewel de benaming afkomstig is van het Griekse pentagrammon zijn er nog verschillende andere benamingen voor het symbool, waaronder pentalpha, pentangle, het gobelinkruis, de druïdenvuist, de duivelsster, de heksenvoet en het zegel van Salomo. Drie eeuwen voor Christus was er reeds een vermelding van het pentagram in Mesopotamische geschriften. De Sumeriërs kenden reeds bepaalde eigenschappen toe aan de ster, waaronder een astrologische betekenis: een feitelijke representatie van de planeten Jupiter, Mercurius, Saturnus, Venus en Mars. De Pythagorianen vernoemden het pentagram naar de Griekse godin van de gezondheid Hygieia, uit deze associatie kwam het woord Hugieia. Het werd door hen gezien als een wiskundige perfectie. In het Egypte van de farao’s was het een symbool van de “moeder” der dingen. Op het Aziatisch continent is het Pentagram bekend onder de naam Wu Xing, de vijf elementen. Ook hier vinden we het symbool terug in een aantal disciplines, waaronder geneeskunde, feng shui, acupunctuur en het taoïsme.